LET'S MEET ANOUK LEVERT
Bijgewerkt op: 28 jan. 2022

Dit is Anouk (29), ze combineert werken in de kinderopvang met het starten als
zelfstandig pedagoog. Middels laagdrempelige sparringsessies en pedagogische
begeleiding helpt ze ouders die twijfelen of ze het wel goed doen voor hun kinderen.
Door mee te kijken vanuit het perspectief van het kind en mee te denken met ouders
zorgt ze voor meer vertrouwen en rust bij dagelijkse opvoed-struggles.
Anouk is geboren en getogen in Amsterdam, maar woont met veel plezier sinds
oktober (2021), samen met haar vriend in het prachtige den Bosch.
Ze komt ook heel graag in Frankrijk, waar een deel van haar roots liggen. Verder
leert ze altijd graag nieuwe mensen kennen en zorgt ze wel dat ze geïnspireerd blijft
in het leven, door te blijven ontdekken en leren.
Ze heeft zich mede hierom ook bij SOSU aangesloten. Nieuwe mensen leren kennen
en elkaar verder helpen en samenwerken is het doel, want samen kom je echt
verder, geeft Anouk aan.
Loopbaan
Van kinds af aan wist Anouk dat ze ‘later’ met kinderen wilde werken. Via een aantal
omwegen koos ze ervoor om pedagogische wetenschappen te gaan studeren. Via
onder andere de Orthopedagogiek, veel oppaservaring en vrijwilligerswerk met
kinderen kwam zij uiteindelijk in de kinderopvang terecht.
Hier vervulde zij een managementfunctie, maar ze besefte zich toen dat ze veel te
veel verwijderd begon te geraken van wat zij het belangrijkste vindt binnen haar
werk; kinderen in hun kracht zetten.
Anouk gelooft dat zij dit het beste kan uitoefenen, wanneer zij zelf ook in haar kracht
blijft staan. Vandaar dat Anouk heeft besloten deze stap te zetten naar het
ondernemerschap.
Daarnaast is Anouk zowel in de jeugdzorg, de kinderopvang als in haar uitstapje
naar de politieke wereld vaak tegen de bekende 'systemen' aangelopen. Anouk
gelooft dat het ook anders kan en besloot het dan ook te gaan doen! Door mee te
kijken vanuit het perspectief van het kind en gevoel van de ouders wil ze niet alleen
tips en inzichten voor nu delen, maar zorgen dat ouders hun kinderen ook net iets
beter leren begrijpen. Op die manier kan ze maatwerk leveren en zorgen dat ouders
ook in de toekomst de dagelijkse opvoed-struggles met meer rust en vertrouwen
tegemoet gaan.
Dromen en doelen
Anouk zou het het allermooiste vinden als zoveel mogelijk kinderen zich écht gezien
en gehoord zouden voelen. Dat ze weten dat ze er mogen zijn, dat ze zichzelf mogen
zijn en ertoe doen. Dat je daar niet perfect voor hoeft te zijn. Als ouders zouden
weten dat je best doen (in de opvoeding) echt goed genoeg is, dat het niet altijd
perfect hoeft te zijn en dat twijfelen mag. Dat dingen als liefde en verbinding veel
belangrijker zijn en dat het belangrijk is dat zij zich ook prettig voelen in de
opvoeding, dan welke cadeaus dan ook. Het is Anouks' droom om een fysieke plek
te creëren waar pedagogiek en verbinding centraal staan, waar er gesproken kan
worden over opvoeding, zonder oordeel en zonder dat we het allemaal beter weten
dan de ander…Anouk: "want poeh, wat wordt er soms onbewust veel geoordeeld
over hoe je kinderen moet opvoeden…en wat zijn ouders soms ontzettend streng
voor zichzelf"; Anouk wil een plek voor pedagogen en ouders die elkaar kunnen
ontmoeten, maar ook vooral een plek waar er niet alleen over kinderen gesproken
wordt maar ook mét kinderen. Kinderen kunnen er spelen, ouders elkaar ontmoeten
en vrijblijvend vragen kunnen stellen aan Anouk en elkaar.
Het is een plek waar getwijfeld mag worden, waar je echt jezelf kan zijn en vanuit
kwetsbaarheid kunt groeien, als ouder en als kind.
Gouden tip
‘Alles is taal’, die woorden van Francoise Dolto klinken zo simpel, maar zijn voor
Anouk als pedagoog en als mens zo belangrijk. Hoe jong kinderen ook zijn, ze
hebben je zoveel te vertellen. Taal zit hem namelijk in veel meer dan woorden; in
lichaamstaal, emoties en gedrag. Door goed naar een kind (of volwassene) te
luisteren kun je zoveel leren. Daarmee zeggen kinderen vaak niet alleen heel veel
over hun eigen prikkels en gevoelens, maar spiegelen ze ons vaak aan ons als
volwassenen.
Neem nou bijvoorbeeld het ‘perfectionisme’ in de maatschappij. We kunnen nog zo
vaak tegen kinderen zeggen dat ze zichzelf mogen zijn en het niet perfect hoeven
doen, als we zelf vaak een heel andere voorbeeld geven en het onszelf niet gunnen
fouten te maken en te mogen leren, komen die woorden waarschijnlijk veel minder
sterk over en is het niet gek als kinderen dat als voorbeeld gaan nemen…
Instagram: @anouklevertpedagogiek